මනුෂ්‍යයා යනු විශ්වයේ පවතින අතිශය දුර්ලභ ජීවියෙක් බව කිව හැකිය. මේ පෘතුවිය මතුපිට ජීවින්ගෙන් ද මනුෂ්‍යයා අතිශයින් සුවිශේෂිත වෙයි. මෙයට ප්‍රධාන හේතුව අපගේ අති විශාල ධාරිතාවයකින් යුතු මොලයයි. ඊට අමතරව අත් ඇවිදීමෙන් නිදහස් වීමත් සමග වෙනත් වැඩ කිරීමට ඇති හැකියාව දියුණු වීම නිසා ඒ හා සමගාමීව මොලය දියුණු වීම සිදුවී ඇත. මේ නිසා අනෙකුත් ජීවීන්ට නොලැබී ඇති අතිවිශේෂ හැකියාවක් වන කතා කිරීමේ හැකියාව අප හට ලැබී ඇත. චිම්පන්සින් වැනි ප්‍රයිමේටාවන් කිහිප දෙනෙකුටම මිනිසාගේ තරමටම දියුණු වූ ස්වර ග්‍රන්ථි පිහිටා තිබුනද ඔවුනට කතා කිරීමේ හැකියාව ලැබී නැත්තේ හෝ ලැබී ඇත්නම් අපට සංසන්දනාත්මකව නොසැලකිය හැකි වන්නේ ඔවුන්ගේ මොලය දියුණු වී නැති නිසාය. පරිණාමය සිදුවීමේදී අනෙකුත් ජීවීන්ට සාපේක්ෂව මිනිසාගේ පරිණාමය අතිශය වේගයෙන් සිදුවී ඇත. මේ හේතුව නිසා අපගේ සියලුම ක්‍රියාවන් වල දියුණුවක් ඇති වී ඇත.
මේ සියලු කරුණු සලකා බැලුව ද අප අමතක නොකළ යුතු කරුණක් වන්නේ මිනිසා යනු ස්වභාවධර්මයේ නිපැයුමක් බවත්, සියලු ජීවීන්ට පොදු සාධක මිනිසාටද පොදු බවයි. ජීවියෙකුගේ ප්‍රධාන කාර්යයභාරය වනුයේ ජීවය පවත්වා ගැනීම සහ ප්‍රජනනයයි. ශිෂ්ඨාචාරයේ කඩතුරාවෙන් වැසී තිබුණද මිනිසාගේ ද ප්‍රධානම කාර්යය වන්නේ ඉහත කී කරුණුයි.
නමුත් බුද්ධිය මෙහෙයවා කටයුතු කළ හැකි නිසා අන් සියලුම ජීවීන්ට වඩා ඉහළ තත්ත්වයක් අපට ලැබී ඇත. මේ නිසා ඉහත කී ප්‍රධාන කරුණු වලට අමතරව බොහෝ ක්‍රියාවන් මගින් ජීවන තත්ත්වය උසස් කර ගැනීමට අපට හැති වී ඇත.
මොළය දියුණූ වීමත්, බුද්ධිය පරිණාමය වීමත් සමඟ මිනිසුන් අතර ඇති සියලු උස් මිටි කම් දුරලා, ජාති ආගම් හෝ කුළ වශයෙන් බෙදීම අවම කළ යුතු වුවත් ඒ සියලු දේ උග්‍ර වී ඇති බව දකින්නේ කණගාටුවෙනි!
0 comments:
Post a Comment